تصاویر ماهواره ای از مریخ و تایید وجود اقیانوس در این سیاره

آژانس فضایی اروپا شواهد جدیدی ارائا کرده است که نشان می دهد زمانی در قسمت های وسیعی از سیاره مریخ به توسط آب فرا گرفته شده بود. شواهد جدید که به کمک تکنولوژی رادار هایی به دست آمده است که توانایی نفوذ تا عمق زمین و بازگشت به سمت ماهواره را دارند. این رادار ها بر روی ماهواره MARSIS نصب شده اند و نواحی بزرگی از سطح این سیاره را همانند کف یک اقیانوس قدیمی تصویر کرده اند. این ماهواره تصویر برداری برای جمع آوری داده در مورد سطح و جو مریخ به فضا پرتاب شده است.

طبق گفته های Wlodek kofman که رهبری تیم تحقیقاتی داده های این ماهواره را در مرکز IPAG بر عهده دارد، این رادار پیشرفته تا عمق 60 تا 80 متری زمین نفوذ کرده و وجود لایه های یخ و رسوب را مشخص کرده است. لایه های رسوبی دارای بازتابش کمی نسبت به لایه های دیگر خاک هستند و در این مورد خاص به دلیل ریز بودن ذرات تشکیل دهنده، به نظر می رسد که ذرات از فواصل دوری بوسیله جریان آب به ابن مناطق آورده شده است. پروفسور Jeremie Moginot از دانشگاه Californiaعقیده دارد که این داده ها دلایلی کاملا مستحکم بر وجود اقیانوس در این گستره می باشد.

برای تخمین عمر این اقیانوس ها دو نظریه وجود دارد که نظریه اول به 4 میلیارد سال پیش اشاره می کند. در این دوره زمانی گرم شدن سیاره به تدریج موجب پدید آمدن اقیانوس از یخ  هایی بود که سطح سیاره را پوشانده بودند. نظریه دوم نیز بیانگر تاریخی نزدیکتر و در حدود 3 میلیارد سال پیش است اما دلیل آب شدن یخ ها را با فعالیت های درونی سیاره مرتبط می داند. به نظر سرپرست تیم تحقیقاتی، آخرین نشانه های وجود این اقیانوس در حدود 1 میلیارد سال پیش با بخار شدن یا منجمد شدن آب آن در لایه های زیرین پوسته از بین رفته است. از نظر بیولوژی نیز دکتر Mouginot بر این باور است که طول عمر این اقیانوس سراسری کمتر از آن بوده است تا نشانه های حیات در آن شکل گرفته باشد. اما داده های ارزشمند ماهواره MARSIS امید های تازه ای را در مورد تحقیقات بیولوژیکی بر روی این سیاره پیش روی محققان این حوزه قرار داده است. یافته های ماهواره های قبلی تنها در مورد آب های سطحی و داده های مربوط به مواد معدنی تشکیل دهنده سیاره بودند در حالی که به نظر Olivier Witasse، که ریاست اجرایی پروژه این ماهواره را بر عهده دارد، داده های عمقی این سنجنده راداری، قسمت های گمشده بیشتری را در مورد محل کنونی این مقدار بسیار عظیم آب برای محققان روشن می سازد. این ماهواره تا سال 2014 ماموریت های دیگری را برای پاسخ به این پرسش ها انجام خواهد داد.